Bancair lenen wordt voor boeren steeds uitdagender. Deze ontwikkeling heeft geleid tot een impasse, waarin agrarische ondernemers zich geconfronteerd zien met beperkte financieringsmogelijkheden voor investeringen en verduurzaming. Het gebrek aan leningverstrekking wordt toegeschreven aan onzekerheid over verduurzamingsvoorwaarden en financiële perspectieven, verergerd door hogere rentetarieven en het ontbreken van duidelijk beleid van onze overheid.
Vooral voor intensieve veehouderijen met weinig eigen grond blijkt het lastig om een bancaire lening te krijgen, waardoor de sector vast komt te zitten. Het probleem is dat het niet alleen de groei en ontwikkeling van individuele boerenbedrijven belemmert, maar ook de overgang naar verduurzaming in de gehele sector vertraagt. Indien dit probleem niet wordt aangepakt, kan dit stagnatie en achteruitgang veroorzaken, met negatieve gevolgen voor zowel economie als milieu.
Het is daarom goed om naast de traditionele bancaire leningen alternatieve financieringsbronnen te verkennen. Het nieuwe financieren, waarin er een variëteit aan financieringsmogelijkheden is, zoals bancaire duurzaamheidsleningen, subsidies op rente, crowdfunding, investeringsmaatschappijen en het opzetten van samenwerkingen, maar waarin ook stapelfinanciering de oplossing kan bieden. Daarin moedig ik ook banken aan om buiten conventionele kaders te denken. Er is genoeg mogelijk, maar zet die tunnelvisie even uit.